Cultura Audiovisual

lunes, 14 de marzo de 2011

Técnicas: Photomotion. Pegadas no espacio e no tempo.

Hoxe vouvos falar dunha técnica fotográfica que está a medio camiño do Stop Motion ou animación, e a fotografía convencional.

O Photomotion consiste na realización dunha secuencia de fotografías que manteñen unha relación espacial e temporal correlativa, de xeito que cando se xuntan todas unha despois da outra nun vídeo, créase unha ilusión de movemento, xeralmente moi tosca.
A diferencia do Stop Motion ou Animación, o intervalo entre fotografías non é o suficientemente sutil como para facer unha animación suave e fluída, e faise evidente o salto entre cada "fotograma".

¿Como facelo?

Necesitamos unha cámara, idealmente unha réflex, pero vale calquera. Tamén un escenario polo que deambular, importante que haxa luz e que non se agreda á camara con choiva ou tormentas de area, etc... Opcionalmente utilizaremos un trípode, aída que non é absolutamente necesario.

Antes de nada temos que axustar a nosa cámara.

1- Baixamos a resolución das fotos a un tamaño manexable, como 2 ou 4 megapixels. Pensade que como se vai a transformar nun vídeo, non ten sentido que fagamos fotos máis grandes que o formato de salida. Por suposto, dependerá do proxecto que vaimaos a acometer.

2- Axustamos o balance de brancos. Hai que evitar no posible os automatismos para que non se produzan parpadeos na película. Axustamos o balance de brancos adecuado a cada espacio, e se a luz cambia ó cambiar non de posición, por exemplo ó entrar ou sair dunha habitación de cara a rúa, tentaremos cambiar o balance de brancos a man, aproveitando o momento oportuno para que o cambio non se note demasiado.

3- Recollemos o zoom ó máximo. E decir, utsaremos a distancia focal máis corta dispoñible. Iso ampliará o campo visual, facilitando disparar sen encuadrar, e fará que todo permaneza máis enfocado e trepite menos.

4- Axustaremos a cámara a un modo de prioridad, ben sexa á obturación ou á apertura.
Necesitaremos aperturas baixas para garantir fotos rápidas e non trepidadas, pero non o suficientemente baixas como para diminuir moito a profundidade de campo. Proba valores entre 4,5 e 8. Se pos a prioridade ó tempo, usa obturacións moi rápidas, por encima de 100, dependendo da luzz na escena.

5- Deixamos todo en modo manual sempre que sexa posible, incluíndo o iso, e axustamos a lectura do exposímetro a ponderado ó centro ou matricial, segundo a luz. O enfoque se é posible o fixaremos no infinito se non hai unha personaxe principal na escena.

6- Axustamos o encuadre, disparamos, avanzamos e volvemos a disparar, e así de seguido. Dispararemos a foto estando detidos, intentando sempre manter a estabilidade para non facer fotos borrosas. Dependendo da separación espacial entre foto e foto a animación será máis fluída e lenta (fotos moi próximas) ou brusca e acelerada (fotos moi distanciadas).

7- Unha vez feitas as fotos, utilizaremos un programa para convertilas en fotogramas de animación. A película debería ter unha frecuencia de entre 15 e 25 fotogramas por segundo.

Nesta galería de Vimeo hai exemplos de vídeos feitos con esta técnica.

Consellos que non debes olvidar:

Ten un plan. Non deambules sen sentido escollendo o camiño ó azar, pensa ben no recorrido e en como maximizar o impacto ou estilismo da ruta.

Proba diferentes encuadres: Podes enfocar cara adiante, como se fose a cámara o túa mirada, pero hai moitas alternativas. Podes seguir a unha persoa vendo como atravesa a paisaxe, ou sacarte fotos a tí mesmo volvendo a cámara cara o teu rostro, por exemplo.

Xoguetea co Stop Motion: O Stop Motion é unha técnica que consiste en animar mediante o cambio de posicións dun fotograma a outro. Podería decirse que o Photomotion é unha especia de irmán pequeno do Stop Motion. Non teñas medo de introducir elementos animados na túa película.

¡Saca moitas fotos!: Lembra, tes que facer moitas, moitas fotos. 100 fotos equivalen a entre 4 e 6 segundos de película. Así que ¡leva a tarxeta baleira!

Exemplos:

Denver to Singapore (and back) in 5 minutes from David DAngelo on Vimeo.

miércoles, 21 de octubre de 2009

Apuntes das unidades 1 a 3

Preme eiquí para descargalo mediante o servizo de almacenamento Megaupload.

martes, 3 de febrero de 2009

Edición de Son III. Software de Edición de Audio.

Software para Edición de Audio

CDEX

CDex

CDex é unha aplicación de software libre orientada ao ripeo e conversión de audio. Permite realizar toda clase de tarefas relacionadas co son dixital, aínda que está centrado principalmente na extracción de pistas e conversión de arquivos de audio a formato comprimido. Con CDex é moi sinxelo converter a túa colección de CDs nunha colección de arquivos mp3/ogg. Na maioría dos casos pódese, ademais, descargar os títulos das cancións, artista e outros datos do CD a converter.

Pódense extraer as cancións de forma individual ou de todo o disco, incluso unha parte dunha canción indicando o tempo inicial e o final. Os formatos obtidos son wav e mp3 e é realmente unha boa ferramenta para facer un respaldo das cancións que tés nun CD e que queiras ter en mp3 para gañar unha maior potabilidade. Ademais, está compilado con soporte para a maioría dos codificadores e dispoñible, tamén, para Sistemas Linux (LCDex); aínda que o orixinal está en inglés, é posible traducilo a múltiples idiomas.

AUDACITY

Audacity

Audacity é un fantástico editor multiplataforma (Windows, GNU/Linux e Mac) libre e de código aberto destinado á edición e tratamento do son. Multipista, permite gravar sons, converter cintas e gravacións a son dixital ou CD, editar arquivos OGG, MP3 e WAV, cortar, pegar, ensamblar e mesturar sons, cambiar a velocidade ou o ton dunha gravación, axustar os volumes, gravación temporizada, mesturar pistas, etc. Ademais, inclúe un amplo abano de efectos, algúns deles de gran complexidade, como eliminación de ruídos ou análise de frecuencias.

VLC

VLC media player (inicialmente VideoLAN Client) é un reprodutor multimedia do proxecto VideoLAN; é un software libre distribuído baixo a licencia GPL. Soporta moitos códecs de audio e vídeo, así como diferentes tipos de arquivos, os formatos de DVD, VCD e varios protocolos streaming. É un dos reprodutores máis independentes, en canto a plataforma se refire, con versións para Linux, Microsoft Windows, Mac OS X, BeOS, BSD, Pocket PC, Solaris. Existe unha versión portátil de VLC media player que pode ser transportada e usada directamente desde unha memoria USB sen necesidade de instalarse no computador.

Páxina oficial de VLC

Edición de Son II. Formatos Dixitais de Audio.

Formatos Dixitais de Audio.

Formato WAV

O formato WAV, (Waveform Audio Format) é un formato de arquivo orixinario de Microsoft Windows 3.1 e ten normalmente a extensión ".wav". É o formato para almacenar sons máis utilizado polos usuarios de Windows; o flexible deste formato faino moi usado para o tratamento do son pois pode ser gravado en distintas calidades e tamaños, con frecuencias que van desde os 11025 aos 44100 KHz. Aínda que os arquivos Wav poden ter un excelente son comparable ao do CD (16 bytes e 44,1 Khz. estéreo) o tamaño necesario para esa calidade é demasiado grande (especialmente para os usuarios de Internet). Unha canción almacenada en Wav pode ocupar facilmente entre 20 e 30 Mb. A opción máis pequena é gravar a 4 bits e a freciuencia o máis baixa posible. O problema desta opción é a baixa calidade do son obtido, os ruídos, a estática, incluso cortes no son. Por esta razón case sempre se usa para mostras de son. A súa ventaxe é a súa compatibilidade para convertirse en outros formatos.

Formato MP3

MP3, tamén coñecido por MPEG-1 Audio Layer 3, é un formato de compresión de audio desenrolado polo Moving Picture Expert Group, (deseñadores e programadores de normas de compresión de audio e video) traballando baixo a dirección de International Standards organizatión (ISO). Os arquivos así comprimidos identifícanse coa extensión ".mp3". A calidade de son do MP3 e o seu pequeno tamaño fixérono moi popular en Internet.

Ao usar o formato MP3 pódese reducir a pista dun CD a un factor de 12 a 1, (1 minuto de calidad CD en formato MP3 equivale a 1MB aprox.). O uso máis corrente que se dá a estes formatos é o de almacenamento de música polo que primeiro se debe gravar o CD no disco duro do computador para logo pasalo ao formato MP3; para isto cómpre ter un Ripeers que pase desde formato CDA (CD) a Wav, (existen algúns CD que non aceptan ripeado), e logo debe terse un encoder, programas que pasa de formato Wav a MP3. Hai que ter en conta a calidade que se desexa: a maior tamaño de arquivo, maior calidade. Esto especifícase elixindo os Kbps (512, 256, 128, 64, 32, 20, 16), os Khz (48000, 44100, 32000, 24000, 22050, 16000, 11025, 8000) e se é estéreo ou mono e como é a calidade do Wav que se está traballando. A desavantaxe do mp3 é que ten patente, o que impide á comunidade seguir mellorándoo e incluso podería obrigar a pagar pola utilización de algún códec.

Formato OGG Vorbis

Ogg é un formato de arquivo contedor multimedia, desenrolado pola Fundación Xiph.org. O formato é libre de patentes e abierto ao igual que toda a tecnoloxía de Xiph.org, deseñado para dar un alto grado de eficiencia no "streaming" e a compresión de arquivos. Os arquivos rematan na extensión ".ogg".

Como coa maioría de formatos contedores, Ogg encapsula datos comprimidos. O nome "Ogg" refírese polo tanto ao formato de arquivo que inclúe un número de códecs separados e independientes de vídeo e/ou audio, ambos desenrolados en código aberto. Vorbis é un códec de audio libre de compresión con perda. Forma parte do proxecto Ogg e entón é chamado Ogg Vorbis e tamén só ogg por ser o códec máis comunmente atopado no contedor Ogg.

Iniciativa Play OGG:

Formato WMA

Windows Media Audio o WMA é un formato de compresión de audio con perda, aínda que recentemente desenrolouse de compresión sen perda, é propiedade de Microsoft.

Compite co MP3, antigo e bastante inferior tecnicamente; e Ogg-Vorbis, superior e libre, usando como estratexia comercial a inclusión de soporte no reproductor Windows Media Player, incluído no seu popular sistema operativo Windows.

Aínda que o soporte deste formato se ampliou desde Windows Media Player e agora se encontra disponible en varias aplicacións e reproductores portátiles, o MP3 continúa sendo o formato máis popular e por isto máis extendido.

Outros Formatos

Existen moitos outros formatos de compresión de audio, como AC3, FLAC ou RealAudio.

Programa Conversor de Formatos:

Switch: Conversor gratuito de arquivos de audio (Ogg, Mp3, Wma, etc.)

Edición de Son I. Fundamentos da Edición de Son.